بنام خداوندبخشنده مهربان  فصل اول چندساعت باپدرم(۸۳) این قسمت:صبح‌زودحمام بالا(۴) آقااجاانم سعیدآمدمنهم شروع کردم به تعویض لباس؛یکی ازدریچه شیشه ای سرحمام درست بالای سرمن است وهرازچندگاه یکباریک قطره عرق شیشه بصورت آب مثل گلوله ازبالامیآیدودرست وسط سرمن میخوردهرچندمواظبم که روی من نریزدولی چون زمان مشخصی نداردگاهی درست زمانی که بالانگاه میکنم به پیشانی یاچشم من میخورد.دریچه بزرگ وگنبدی شکل هواکش حمام هم بالای سرحوضچه وسط سرحمام است وصدای تیک تاپ ریزش قطرات عرق شیشه دریچه بالا به وسط این حوضچه آهنگ فوق العاده ای راایجشادکرده که هزاران آهنگسازنمی توانند مشابه آن رابسازند گاهی هم صدای گُر گُربخاری چکه ای تنوره میکشه انگارهمین الان میخواد اَلوُبگیره؛خصوصازمانی که یکی مثل احمدبهشتی یاابوالفضل کرامتی هم بازیشان بگیره؛واون شیرچکه ای بخاری رابیش از اندازه بازش کنند مشدعباس حسن بیگی دوتالنگ قرمزرنگ انداخته روی نیم تنه اش وروی اون سکوی بزرگ؛درحال نماز خواندن است هادی پسراستاعباس هم بالیوان رویی درحال جاکردن آب خوردن ازکوزه سفالی است معمولاصبحهای مثل الان خیلی شلوغه وسرحمام اولی هم پُرمیشه واکثراولی الان درحال رفتن هستند وقتی آمدیم تازه اذان صبح راگفته بودن وهوا تاریک بودولی الان شیشه های بالا یکم روشن شده ونشان میده چیزی به طلوع خورشیدباقی نمانده؛کف دست وپاهای من مثل بقیه حساب جمع شده ومثل کوچه های خاکی پُرازپستی وبلندیه ویک لایه نیمه سفیدرنگ موجی روی کف دست وکف پاهای من نشسته؛یادمه اولین بارکه ازآقااجاانم سوال کردم چرا دست وپاهام اینجوری شده گفت طوری نیست پیرشده؛من که نفهمیدم پیرشده یعنی چی؛ولی طبق معمول دیگه چیزی نگفتم طوری که یعنی فهمیدم یعنی چی؛ ولی هم من و هم آقاجانم متوجه شدکه من نفهمیدم یعنی چی؛ مفهومش خیلی سنگین است. سعیدلباساش راپوشیدوگفت بریم خسرو؛مهدی واووو ؛ محمد فیروزی؛ ممد فیروزی طبق معمول همیشه دیرآمده وتازه واردسرحمام دوم شدهمه بچه محل زدن زیر خنده وچند نفری باهم گفتن صحت خواب؛ممدلابلو؛ ممدهم بلند بشوخی گفت خفه خفه؛به سعید ومن نگاه کردو گفت اوو سعیدخومبو هم اینجایی که؛ گفت بیااین لابلوی گرم وداغه ؛ میچسبه برای امروزه؛الان می آمد ننه جانم آورد؛سعید گفت آخه مگه مجبوری دروغ بگی لابلوجان؛ ممد گفت بجان سعیدننه جان امروز خانه عبدالله خان خمیر داشتن (پخت نان)اذان صبح بعدنماز رفتن تنوروخمیررا آماده کردن؛ بعدش هم برای خانم عبدالله خان لابلو درست کرد و۳تالابلوبرای خانه آوردتاخمیرنان وربیا؛وبره نان بپزه؛ازبچه هامهدی واحمدوخسرو هنوزنرفته بودن آمدن پیش ما عجب لابلویی چقدرجزغاله داره؛ممدگفت جزغاله اش اربابیه حسابی میچسبه؛ سعیدگفت ممدیک تیکه اش رابگذاربرای مش ممدومشدعلی اصغر(دلاک)؛ممد گفت ولش کن سعیدجان این یک ذره کفاف نمیکنه؛سعیدگفت عیب نداره نگاه دار؛ همین لحظه مش ممدازداخل حمام آمدبیرون حسابی عرق کرده؛ معلومه یک کسی را مشت مال داده؛.رفت پیش کوزه سفالی،یک لیوان آب خوردیک نفسی تازه کرد؛سعیدیک تیکه بزرگ برداشت رفت دادبه مش ممد؛مش ممدهم گفت دست شمادردنکنه؛عجب لابلویی عطروطعمش همه فضاراپُرکرده؛مش ممدتشکر کردورفت؛کتری وقوری را ازروی بخاری چکه ای برداشت ویک ده تایی چایی توی استکانهای کمر باریک ریخت آوردپیش ماگفت بااین لابلو یک چایی هم میچسبه؛ چایی بالابلو؛(لابلویکنوع فتیر خانگی و محلیه که ازآردوروغن وجزغاله(جزغاله به دنبه ای میگن که روغن آن راگرفته باشند)درست شده وفوق العاده خوشمزه است.وقتی خانه ای میخواد نان خانگی بپزه معمولاخمیر لابلورا شبش آماده میکنندوبرای سفره اول صبح خانواده نانوامی پزند؛محمد فیروزی هم چون مادربزرگش خانم اوستاجعفر؛نانوای بسیارمشهوری هست برای محمدکه نوه بزرگش هست لابلو خانه میبره ومحمدهم همیشه یک تیکه لابلودستش است برای همین بچه های محل بهش میگن ممدلابلو؛الان هم این لابلوبا چایی حسابی چسبیدسعیدگفت دستت دردنکنه ممدلابلو؛ممدرفت کناریک کمدشروع به درآوردن لباساش کرد ماهم بابقیه بچه هاازممدودلاک خداحافظی کردیم وبطرف بیرون حمام رفتیم، پاهای من چاق شده(پیر)وبزورتوی دمپایی جامیگره؛هرطوری بود دمپایی هاراپوشیدم ازپله هابالا رفتیم اوه چشممان که به هوای روشن افتادنوررفت توی چشمام وحسابی کورچشم شدم؛یخورده چشمام رامالیدم ورفتیم توی کوچه؛تازه آفتاب افتاده روی دیوارهای بلند؛مردم هم کم کم به سرکارمیروند، مشدعلی اصغر(اصغرتاکسی) ازبالای کوچه میاداوبسیارسحر خیزاست داشتم نگاه میکردم که سعیدگفت حواست کجاست بیابریم؛باهم بطرف خانه رفتیم؛ جلوشیرفشاری سرچهارراه دم خانه حسین ذوالفقاری که رسیدیم احمدخداحافظی کردورفت خانه؛حسن آقاروی تخت داشت صبحانه میخورد؛استاچینی بندزن؛کلیدساز طبق معمول روبروی مغازه حسن آقایکم این طرفتر بَعدِخانه آقای حبیبی بساطش را پهن کرده وداره یک قوری گل قرمزرابست میزنه.. و...ادامه دارد