جلسه هم اندیشی و همفکری ورزش کارکنان  با حضور مجید محمدی معاون ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان ، همت هادیان ریئس هیات ورزش‌های همگانی استان ،صدیقه خادم معاونت بانوان اداره کل ورزش و جوانان استان ، زکیه خیرالدین نائب رئیس هیات همگانی استان و مسئولین و رابطین ورزشی ادارات و دستگاههای اجرایی استان سمنان،نیروهای نظامی و انتظامی و دانشگاه‌های استان روز چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۲ در سالن جلسات اداره کل برگزار شد.

مجید محمدی، معاون ورزشی اداره کل در این جلسه به دستورالعمل آیین نامه مسابقات ورزشی کارکنان دستگاه های اجرایی اشاره کردند که در سال گذشته از طرف اداره کل ورزش و جوانان  به سازمان‌ها ابلاغ شده بود و در حال حاضر جهت سازماندهی این مسابقات از هیات همگانی خواسته شد تا توسط کمیته فعالیت بدنی و ورزش کارکنان برنامه ریزی های لازم صورت گیرد. بنابراین میزبانی مسابقات کارکنان دستگاه های اجرایی به هیات  ورزش‌های همگانی استان سمنان واگزار شد.

? صدیقه خادم در این جلسه به فعالیت بانوان اشاره نموده و گفت: باید به بانوان دستگاه های اجرایی توجه ویژه داشته باشیم و همانگونه که میبینیم در حوزه همگانی هنگامی که  برای دستگاه ها برنامه ای گذاشته می‌شود استقبال بانوان خیلی بیشتر هست و خواهش داریم در کنار فعالیت‌های خود بحث بانوان فراموش نشود.

? در این جلسه همت هادیان گفت: ما چند کار میتوانیم در حوزه کارکنان دستگاه های اجرایی از منظر ورزش همگانی انجام بدهیم که عبارتند از برگزاری  مسابقات (ابلاغی و مناسبتی ) رویدادهای همگانی( اجرای  همایش های پیاده روی ، ورزشهای روزانه ،گردشگری ورزشی حرکات اصلاحی  و ....) ، دوره های آموزشی ( دوره های دانش افزایی و پرورش مربی و داور) ،خدمات پزشکی و درمانی با همکاری هیات پزشکی و ورزشی و در نهایت  هم افزایی بین ادارات جهت استفاده از سالن ها و امکانات ورزشی ادارات؛ ولی اجرای این موارد نیاز به ساختار دارد و با توجه به اینکه حوزه ورزش کارکنان زیر مجموعه ورزش همگانی است باید کمیته را فعال کنیم که در ادامه ی جلسه طبق پیشنهاد ایشان اعضای کمیته فعالیت بدنی و ورزش کارکنان دستگاه های اجرایی از بین نمایندگان ورزش ادارات انتخاب شدند.

? همت هادیان، آمادگی همه جانبه هیات همگانی استان سمنان را جهت حمایت از کمیته فعالیت بدنی و ورزش کارکنان دستگاه های اجرایی اعلام نمودند.

? در پایان اعضای حاضر در جلسه ضمن اشاره به نقاط ضعف ورزش کارکنان در گذشته از تشکیل این جلسه استقبال و قدردانی نموده و با ارائه پیشنهادات لازم و کاربردی از تشکیل این کمیته استقبال و خواستار تداوم جلسات و فعالیت جدی کمیته ورزش کارکنان و برنامه ریزی بیشتر و منسجم تر شدند.

دارترهای برتر مسابقات رنکینگ کشوری مردان شناخته شدند دارترهای برتر مرحله اول مسابقات رنکینگ کشوری مردان در ارومیه شناخته شدند. به گزارش روابط عمومی انجمن دارت کشور، این رقابتها در دو بخش جوانان و بزرگسالان در سالن شهید آهن دوست ارومیه برگزار شد. در بخش جوانان امیر علی یزدان پرست از خراسان شمالی قهرمان شد، امیر محمد عسکری از فارس در جایگاه دوم ایستاد و محمد رامتین روشنایی از یزد و امیر حسین عموزاده از لرستان در ردیف سوم مشترک قرار گرفتند. در بخش بزرگسالان حسین اعرابی از اصفهان به مقام قهرمانی رسید، حمید حقانی از هرمزگان دوم شد و ابوالفضل زارع از کرمان و محمد قلی شهروی از سمنان در مکان سوم مشترک ایستادند.

به گزارش روابط عمومی اداره کل ورزش جوانان استان سمنان،سید محمدتقی علوی مدیرکل ورزش و جوانان استان سمنان در جلسه شورای معاونان و روسای ادارات شهرستان های ورزش و جوانان با حضور علی محمدی عراقی مشاور وزیر ورزش و جوانان در امور ایثار گران ضمن گرامیداشت یاد و خاطره ۲۵۳ شهید ورزشکار استان گفت: اولین تندیس دومین کنگره بزرگداشت ۳ هزار شهید استان سمنان توسط اداره کل ورزش و جوانان استان طراحی و ساخته شد که برگ زرینی بر فعالیت های این اداره کل در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است.

تیم ملی والیبال ایران سال بسیار سخت و دشواری را سپری کرد. این تیم که در سال‌های گذشته تبدیل به یکی از قدرت‌های جهانی شده بود با مدیریت بحث‌برانگیز محمدرضا داورزنی و انتخاب‌های جنجالی او خاصه درباره سرمربی تیم ملی، قدرتش را از دست داد و حالا نه تنها تبدیل به تیمی معمولی در دنیا شده بلکه در قاره آسیا هم رقابت را به ژاپن واگذار کرده و به دومین تیم قاره کهن شدن، در حال عادت‌کردن است. همه این اتفاقات حول یک تصمیم هولناک رخ داد: اینکه هدایت این تیم از سرمربیان مطرح خارجی گرفته و به دست بهروز عطایی، یک مربی ایرانی سپرده شد. نفس عمل جذاب به نظر می‌رسید. فدراسیون و در رأس آن رئیس این نهاد بنا به دلایلی تصمیم گرفتند نیمکت را «ایرانیزه» کنند، ولی مشکل کار آنجا بود که این تصمیم احساسی و بدون کارشناسی صورت گرفت. ماحصل وحشتناک از آب درآمد؛ ایران با بهروز عطایی یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های لیگ ملت‌های جهان شد و حالا شرایط به گونه‌ای رقم خورده که کمترین شانس برای صعود به بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس را دارد. محمدرضا داورزنی هم تلاش کرده خودش را از مهلکه بیرون بکشد و از این بگوید که ۴۰ سال به المپیک نرفتیم (دوره قبلی والیبال ایران به این طلسم پایان داد) اگر دوباره هم چنین شود اتفاق خاصی نمی‌افتد. البته او مسبب اصلی گرفتاری‌های والیبال ایران است و اگر بخواهد هم نمی‌تواند به سادگی از زیر بار انتقاداتی که او را نشانه رفته‌اند شانه خالی کند.

به هر روی داورزنی هم به واسطه تجربه طولانی‌مدتش در مدیریت ورزش، بازی را از بر شده و بلد است چطور ورق را در روز‌های بحرانی به سود خود عوض کند. او که از مدت‌ها قبل شایعه بازنشسته‌شدنش به گوش می‌رسیده دوباره برای حضور چندباره در انتخابات ریاست فدراسیون والیبال دندان تیز کرده و اگر کسی جلوی عطش بیش از اندازه‌اش به میز خدمت را نگیرد (که بعید است کسی توانایی‌اش را هم داشته باشد) می‌تواند انتهای همین ماه برای چهار سال دیگر مدیریت این رشته ورزشی را در دست خود نگه دارد.

داورزنی برای اینکه حواس را از نتایج و دستاورد‌هایی که یکی دو سال اخیر داشته پرت کند رو به بازی اسم و فامیل آورده و می‌خواهد نشان دهد هنوز هم تنها عامل نجات‌دهنده این والیبال معمولی است. او که پیش‌تر با افتخار از سپردن هدایت تیم به دست مربی ایرانی صحبت کرده بود، پس از استعفای بهروز عطایی تغییر موضع داده و چهار مربی خارجی را مطرح کرده که قرار است با یکی از آن‌ها برای هدایت تیم ملی به توافق برسد. البته که بازی اصلی او مطرح‌کردن اسمی جذاب‌تر است: سعید معروف.

رئیس فدراسیون والیبال ایران پیش از این گفته بود قصد دارد معروف را برای بازی دوباره در تیم ملی پس از خداحافظی از این تیم بعد از بازی‌های المپیک راضی کند، ولی وقتی متوجه شد که این صحبت‌هایش راه به جایی نمی‌برد، بازی را جذاب‌تر کرد و معروف را به سمت دیگری هل داد. او حالا می‌خواهد این شانس را در اختیار سعید معروف بگذارد تا این بار با استفاده از او بتواند ریاستش بر فدراسیون والیبال را تداوم ببخشد. سعید معروف اگرچه از تیم ملی چند سال است خداحافظی کرده، ولی هنوز هم چهره کاریزماتیک و محبوبی بین والیبالی‌ها است. عجیب آنکه او همخوانی خاصی هم با مترومعیار‌هایی دارد که ریاست فدراسیون والیبال برای سرمربی تیم ملی برشمرده است.

قدرت رهبری، توانایی فنی، خودباوری، مقبولیت، شناخت ظرفیت‌ها و استعدادها، آشنایی با رقبا، انعطاف‌پذیری، اهل تعامل، آشنایی کامل با زبان انگلیسی و تجربه حضور در مسابقات مختلف را از‌جمله ویژگی‌های مهم سرمربی آینده تیم ملی ایران دانسته است. خیلی عجیب است که همه این ویژگی‌ها به طرز غریبی با سعید معروف همخوانی دارد. جالب‌تر آنکه داورزنی می‌گوید چراغ سبز سعید معروف برای نشستن روی نیمکت تیم ملی والیبال را هم دارد: «من در هفته گذشته جلسه‌ای با سعید معروف داشتم و درباره مسائل مختلفی به گفتگو نشستیم و از ایشان خواستم که به تیم ملی کمک کند. سعید تشکر کرد و گفت سال ۲۰۲۱ پس از المپیک از بازی‌کردن در تیم ملی خداحافظی کردم، بهتر است در‌حال‌حاضر که تغییر نسل دادیم و بازیکنان خیلی خوبی داریم، این روال را ادامه دهیم، ولی همیشه و هر جای دیگری بتوانم به تیم ملی والیبال ایران کمک می‌کنم. من عاشق والیبال و تیم ملی هستم و هر‌جا باشم و هر کمکی از دستم بر‌بیاید، انجام می‌دهم. چیزی که الان مشخص است، سعید دیگر بازی نخواهد کرد و با توجه به علاقه‌مندی‌اش برای ادامه مسیر حرفه‌ای‌اش در والیبال در زمینه مربیگری، می‌تواند با توجه تجربیات و هوش بالایش به تیم ملی و والیبال ایران کمک کند».

درست از روزی که داورزنی چنین اظهاراتی درباره سعید معروف داشته، او تبدیل به سوژه اصلی و شاید انتخاب اصلی فدراسیون والیبال شده است. واضح است که رئیس فدراسیون در این مقطع ورق خوبی برای بقایش در والیبال رو کرده است، ولی عجیب آنکه سرنوشت سعید معروف در این زمینه چندان روشن نیست. همان‌طورکه عنوان شد این چهره ورزشی شخصیتی کاریزماتیک و محبوب بین والیبالی‌ها محسوب می‌شود و ویژگی لازم برای هدایت تیم ملی را داراست، ولی واقعیت امر تداعی‌کننده شرایط این روز‌های معروف با روز‌های گذشته علی دایی، اسطوره فوتبال ایران است.

دایی هم در روز‌هایی که زمان زیادی از خداحافظی‌اش از تیم ملی نگذشته بود همین چهره کاریزماتیک و محبوب را داشت. او اتفاقا مثل همین روز‌های سعید معروف، خیلی زود گزینه هدایت تیم ملی شد و شاید در روزی که خودش هم انتظارش را نداشت، به عنوان سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران معرفی شد. نتیجه چه شد؟ دایی به عنوان سرمایه بین‌المللی فوتبال ایران خیلی زود تبدیل به مهره‌ای سوخته در عرصه مربیان ملی تاریخ فوتبال ایران شد. او بدون آنکه تجربه و درک درستی از شرایط آن روز‌های تیم ملی در قالب یک سرمربی داشته باشد، با تصمیمی هیجانی، پیشنهاد فدراسیون وقت را پذیرفت، ولی خیلی سریع‌تر از حد تصور و پس از کش و قوسی که هنوز خودش اعتقاد دارد یک بازی سیاسی بوده، از دور کنار گذاشته شد.

او دیگر تا همین روز‌ها که کلا از فضای فوتبال ایران کنار گذاشته شده، فرصت سرمربیگری در تیم ملی را پیدا نکرد. خودش بعد‌ها گفته بود اگر زمان به عقب برمی‌گشت در آن برهه هدایت تیم ملی را قبول نمی‌کرد. دایی بعد‌ها که در عرصه مربیگری تجربه بیشتری به دست آورد و به نظر می‌رسید گزینه مناسب‌تری برای هدایت تیم ملی ایران باشد، با نامهربانی در فهرست سیاه قرار گرفت و نتوانست فرصت انتقال دانش فوتبالی‌اش در زمان مناسب را در اختیار نسل جدید بگذارد.

حالا مسئله این نیست که سعید معروف حتما به سرنوشت علی دایی دچار می‌شود، ولی تجربه این فرصت را در اختیار او و تصمیم‌گیرندگان امر می‌گذارد تا مانع از تبدیل‌شدن سعید معروف به علی دایی در عرصه مربیگری تیم ملی شوند. واضح است که این موضوع در دو بافت کاملا جداگانه در حال رقم‌خوردن است و چه بسا معروف در صورت پذیرش این پیشنهاد در این مقطع، آن‌هم بدون داشتن تجربه اولیه، مربی موفقی نشان دهد، ولی کیست که نداند علی دایی و اطرافیانش هم آن روز‌ها همین‌قدر مطمئن بودند.